Η αποβλάκωση του Έλληνα είναι ενδημική και σαρώνει τα πάντα
από την κρατική πυραμίδα μέχρι τη κοινωνική πυραμίδα, δυό σχεδόν αιώνες.
Πώς να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ένας ορθολογικά στοιχειωδώς σκεπτόμενος πολίτης
μπροστά στον ασύλληπτο κρατικό παραλογισμό;
Πώς να ελπίζει ο κάθε καλόπιστος πολίτης, μπροστά στον απέραντο κυνισμό του κρατικού μονοπωλείου,
στην ολική ανυπαρξία παραγωγής σκέψης και πρωτοτυπίας ιδεών
( κι αν δεν μπορεί να τις σκεφτεί... γιατί δεν αντιγράφει αντίστοιχες λειτουργίες των προηγμένων χωρών)
που θα διευκόλυναν εντυπωσιακά και την κρατική υπηρεσία και κυρίως τον ταλαίπωρο πολίτη;
Πώς να μην τρομάζει ο καθένας μας, όταν δεν διαθέτει οικονομική ευρωστία, μήπως αρρωστήσει
και καταλήξει στο κρατικό νοσοκομείο (του κ. Πολλάκη) όπου όλα πλέον είναι θέμα τύχης!
Πώς να μην απελπίζεται όταν θα πρέπει να στείλει τα παιδιά του στο δημόσιο σχολείο,
όπου το προϊόν του είναι κατα κανόνα ο κρετινισμός και η πλύση εγκεφάλου από τους λειτουργούς- κομματικούς κομισάριους ;
Και μετά στο πανεπιστήμιο (χώρος που επικρατεί το νταβατζιλίκι του αναρχοφασισμού)
όπου το πότε θα διδάσκεται και το πώς, θα καθορίζεται από τους ιδεολογικούς εγκάθετους
και το αριστερό παρακράτος των τραμπούκων;
Πώς να μην αγανακτεί όταν η συγκυβερνώσα αντιπολιτευτική μικρόνοια και απύθμενη θρασύτητα,
τον κοροϊδεύει καθημερινά και απαιτεί κι από πάνω χειροκρότημα, ενώ τον οδηγεί εκ του ασφαλούς στην απόλυτη ένδεια,
αδιαφορώντας τελείως αν εξασφαλίζει και την εξαθλίωση των άτυχων γενιών που θα ακολουθήσουν;
Αρκεί να παίζει το παιχνίδι της μακροημέρευσης της στην εξουσία και στη λεηλασία της!
Βλέπετε όμως ότι, ενώ εδώ και πολύ καιρό είναι "ηλίου φαεινότερο" ότι το κράτος,
στις πιο πολλές εκφάνσεις του, λειτουργεί με γνώμωνα το συμφέρον της εξουσίας του και της γραφειοκρατικής υπαλληλίας του,
ο αφελής (επιεικώς) πολίτης επιμένει :
"Κατω τα χέρια από το κράτος", "ο καπιταλισμός(!) φταίει για όλα", "όχι στο ξεπούλημα του δημοσίου, στους ανάλγητους ιδιώτες",
"ποτέ στα ιδιωτικά πανεπιστήμια" "κάτω η ιδιωτική πρωτοβουλία" και ούτω καθεξής..
Είναι ξεκάθαρο ότι η ιδεολογική κηδεμονία της Αριστεράς, εξακολουθεί να δυναστεύει
και να αγκυλώνει θανάσιμα, μυαλά, συνειδήσεις, νοοτροπίες..!!
Η νοητική αγκύλωση έχει βαθύ και σκοτεινό παρελθόν, τόσο που ακυρώνει κάθε προοπτική μέλλοντος!
Το περίεργο είναι ότι καποιοι απορούν με τα ευτράπελα που διαδραματίζονται κατα καιρούς, όπως ας πούμε με το φιάσκο Σώρρα!
Και αναρωτιέται κανείς, γιατί μόνο με τον Σώρρα και τα εξακόσια δις του... και με αυτούς που έτρεχαν να "ξεπληρώσουν" τα χρέη τους,
και δεν απορούμε με το ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού "έχαψε" τόσο εύκολα το παραμύθι του σκισίματος του Μνημονίου
με ένα νόμο και ένα άρθρο;
Και με τόσα άλλα ακόμα ψέμματα, συκοφαντίες, εξαπατήσεις, αυτοδιαψεύσεις και παλινωδίες;
Ή όπως πάλι, όταν κάποιοι άλλοι ανόητοι, κατάπιανε με τόση ευχαρίστηση, το άλλο βλακώδες "δεν πληρώνω";
Απ'την άλλη, αυτοί οι διάφοροι σοσιαλολαϊκιστές των "Ελλήνων Συνέλευσις" ή τα διάφορα τραμπουκαριά οι Ανταρσυώτες
και όλο το το ιδεολογικό συγγενολόι, όλα τούτα έτσι από τον ουρανό έπεσαν;
Μήπως, όλα αυτά τα μπουμπούκια μας τα έστειλε η καλή νεράιδα...
για να δούμε τη λύτρωση, ή μπας και είναι συνειδητή επιλογή μας,
που απορρέει από τις χειρότερες πτυχές του προβληματικού χαρακτήρα μας;
Ιδού η απορία..
